«حسین موسویان دوشنبه شب به دادسرا احضار شد و پس از مراجعه و ادای توضیحات، دستگیر و در حال حاضر در زندان اوین به سر می‌برد. وی به خاطر یکسری ارتباطات با عوامل خارجی و تبادل اطلاعات با آنها دستگیر و بازداشت شده است. پرونده موسویان هنور در مرحله تحقیقات مقدماتی در دادسرای تهران تحت رسیدگی است. موسویان در حال حاضر در مرحله بازجویی قرار و تحقیقات درباره او ادامه دارد. اتهام موسویان جاسوسی است و آزادی وی فعلاً منتفی است»

این تمام خبری بود که بعدازظهر چهارشنبه گذشته، خبرگزاری فارس درباره آخرین وضعیت حسین موسویان عضو پیشین مذاکرات هسته ای در طول دوران مسئولیت حسن روحانی، بر روی خروجی خود قرار داد و از این پس نیز تا لحظه نگارش این گزارش، به جز خبری که ساعتی پیش رجا منتشر نمود و دال بر تایید این اتهام بود، هیچ مرجع رسمی دیگری اطلاعات تکمیلی در اختیار رسانه ها قرار نداده است. از سوی دیگر دفتر وی نیز تاکنون این اخبار را تأیید یا تکذیب نکرده است. دفتری در بلندای تهران، نیاوران، ساختمان مجلل و عظیم مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام که موسویان، معاونت پژوهشهای آن را بر عهده داشت.

 خبرگزاری فارس در حالی خبر اولیه را منتشر کرد که پیش از آن، دلایل اقتصادی را انگیزه بازداشت موسویان عنوان کرده بود و برخی سایتها نیز از آزادی وی در همان روز خبر داده بودند. با این حال عدم آزادی سریع موسویان، گمانه ها درباره صحت اتهام ارتباط با عوامل بیگانه را تقویت کرده است.

 موسویان کیست؟

 موسویان 50 ساله و اهل کاشان که فعالیت دولتی را با جهاد سازندگی همین شهر آغاز می کند. سازمان تبلیغات اسلامی، روزنامه تهران تایمز و معاونت ارزشیابی این سازمان به دوره پیش از انتقال وی به مجلس در بخش مالی-اداری باز می گردد و شاید از گذر همین ارتباطات بود که وی به وزارت امورخارجه نقل مکان کرده و به مسکو و برلین می رود. با تیره شدن روابط ایران و آلمان بر سر ماجرای میکونوس، دوران طولانی مدت سفارت موسویان نیز خاتمه می یابد و یک سال بعد، اخباری درباره یک سفر مشکوک به قبرس در رابطه با مذاکره با امریکا به نمایندگی از سوی یک شخصیت سیاسی، با همراهی شخصیت هایی همچون جواد ظریف انتشار می یابد. اخباری که بعضاً به دستگیری ظریف نیز اشاره داشتند.

 پس از تفویض اختیارات پرونده هسته ای به حسن روحانی دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی، وی از جمعی از دیپلماتهای نزدیک به خود از جمله موسویان، ناصری و زمانی برای همکاری دعوت بعمل می آورد و از این پس موسویان که امروز به اتهام جاسوسی در بازداشت به سر می برد، در تمامی مذاکرات محرمانه مرتبط با پرونده هسته ای حضور داشته و در جریان جزئیات تام زیر و بم این پرونده قرار می گیرد.

 موسویان بیش و پیش از آنکه یک دیپلمات باشد یک تاجر تمام عیار بود. سفیر ایران در آلمان که با مدرک فوق دیپلم راهی دیار فرنگ شده بود، با مقتضیات تجارت در بزرگترین کشور صنعتی اروپا به سرعت آشنا شد. با حسین تابت بکتاش، که در ایران معمولاً با هتل بزرگ داریوش شناخته  و یک قلم از سرمایه نجومی وی در جزایر قناری خلاصه می شود، ارتباط برقرار کرد و زمینه فعالیت و سرمایه گذاری وی در ایران را نیز فراهم ساخت. شاید به سبب همین همنشینیها یا به تعبیر دیگر زدوبندهایی اینچنینی بود که در زمان حضور در دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی به کنایه می گفت حقوق دریافتی خود از این مرکز را (که البته مبلغ کمی هم نبود) به آبدارچی ها و سرایداران می دهم!

 کلید مخزن اسرار در دست چه کسانی بود؟

 اگر 2 سال پیش همین موقع آگاهی چندانی نسبت به نوبرهای درخت مذاکره کننده هسته ای که توسط حسن روحانی گلچین شده بودند، وجود نداشت، اکنون و با گذر زمان، البته این میوه های رسیده نه تنها هیچ شیرینی ندارند بلکه هر دم از این باغ آنچنان بری می رسد که تلخی و گندیدگی آن با هیچ عسلی قابل جبران نیست.

 پرونده هسته ای کشور به مثابه خط مقدم سیاست خارجی جمهوری اسلامی، 2 سال در دست تجار دیپلمات نمایانی بوده که یکی اهل رشوه و دزدی، دیگری سردرآخور بیگانه مشغول جاسوسی و دیگری...؟  این ماجرا هنوز روشن نیست که خاتمه یافته یا دنباله داری دلخراش است؟